“Blue Monday” op die 23 ste dag van oktober; een klein hogedrukgebied ontwikkelt zich boven Friesland met een zwak windje uit het zuidoosten. Nu kunnen we onze kans pakken! We zijn van plan de “Wylp” te verblijden met een elektro BB-motor. Rob adviseert ons om dit wonder van voortstuwingstechniek op een tjotter in de praktijk te beleven. De motor wordt aan bakboord, op het zetbord, in korte tijd gemonteerd. Een volle accu, plus de aansluitkabels krijgen een plek in de bakskist en een display met bedieningshandle ligt los op het zitbankje. In een bijna lege jachthaven kunnen we de boot optuigen en om precies 12 uur mag de Wylp met deze ultra moderne hulpmotor uitvaren. Het Heegermeer oogt van een afstand spiegelglad, maar eenmaal voorbij de havenhoofden bolt de wind de zeilen. De zon staat al op zijn hoogst in een strakblauwe lucht bij een temperatuur van 13 graden. We zijn van plan om dezelfde route te volgen als die op de donateursdag van dit jaar: Heeg-IJlst-Zwarte Brekken-Langweer-Heeg. In de Jeltesloot kunnen we scherp aan de wind zeilen. Vóór de brug van Osingahuizen zetten we motor “in z’n werk”. De brugwachter is zeer verbaasd over de snelheid van deze zeilboot en komt speciaal zijn hok uit; wij wijzen demonstratief naar de nieuwe aanwinst; duim omhoog vanaf de brug! Via de Weinsleat onder IJlst worden we geconfronteerd met het eerste obstakel: een vaste betonnen brug! Al varende op de e-hulpmotor laten we de mast zakken om na enkele ogenblikken het omgekeerde te doen. Deze manoeuvre herhaalt zich even verderop bij de brug boven Jutryp. Wat een gemak en je blijft er ook nog warm bij! Via een slingerrak komen we op de Zwarte Brekken. De lucht betrekt en er trekken grijze wolken langs de zon. We zijn nu het enige vaartuig in deze contreien en moeten op de (papieren) waterkaart kijken welk vaarwater we moeten kiezen om de Langweerder Wielen te bereiken. De wind is van richting veranderd en dwingt ons in de Ooster Wymerts te kruisen. We kiezen toch voor het gemak en zetten de BB-motor stand-by. Twee hoge gele boeien markeren hier dat we een vogelbeschermingsgebied binnengaan. Als een echte steltloper Wulp varen we geruisloos door dit stuk natuur. We zijn sprakeloos door zoveel stilte om ons heen. Echter de serene rust wordt wreed verstoord door het geluid van een Berini tweetakt motor; een ULV zweeftuig met hulpmotor scheert op 100 meter hoogte over dit stiltegebied, honderden ganzen vliegen luid gakkend op. Deze “vogel” vaart onverstoorbaar zijn weg naar het kruiswater Oudhof-PM kanaal en Langweerdervaart. De temperatuur zakt en de luchtvochtigheid stijgt. We besluiten om het Prinses Margrietkanaal te volgen. Voor de eerste keer mogen we daar met een tjotter zeilen mits de voortstuwing stand-by staat! We maken er graag gebruik van, want het verkort aanzienlijk de route naar de afslag Jeltesloot. De wind valt bijna weg. We zijn blij dat we de e-motor kunnen gebruiken! Wij controleren op deze T-kruising het display van de accu: 65 %, slechts 30% verbruikt. Met de gashandel vooruit scheren we als een vogel door het Frisokanaal, de vaarboom blijft ongebruikt. Tevreden kijken we om ons heen en genieten van dit zogenaamde “sloepgevoel”. Immers de gemiddelde leeftijd van deze tweekoppige bemanning is bijna 65 jaar.
Omdat we nu aan boord weinig te doen hebben, krijgt de kou ons te pakken. Op het rimpelloze Heegermeer draaien we, na de visfuiken, stuurboord uit de Pharshoeke binnen. De vlag van de WSH hangt slap. Bij het clubhuis tuigen we snel af en loodsen op de motor de Wylp weer naar zijn nest. We werpen een blik op het display: 55% (zuinig gevaren). En weer slaat de schorre RK kerkklok 6 slagen. We zijn er nu helemaal van overtuigd dat het gebruik van de e-voortstuwing bij het tjotteren de actieradius van je zeilplan, -gemak en -plezier verhoogt!! We stappen in een comfortabele auto en drukken op een belangrijke knop; de brandstofmotor start gelukkig. In de auto melden we ons af bij Rob. Al rijdende naar het NS-station IJlst warmen we op. “Wat een mooie motor-/zeildag hebben gehad!”
Beleefd en opgetekend door Bram en Menke de Smit (varend donateurs SFT)